Uit bijna alles wat ik doe of gedaan heb, blijkt steeds weer het verlangen om met beeld bezig te zijn. Het verlangen om mooie "plaatjes" te maken.

Op mijn zesde verjaardag kreeg ik mijn eerste fotocamera: een agfa click pocket camera.
Later mocht ik de (meetzoeker-) camera van mijn vader gebruiken en soms zelfs een spiegelreflex van iemand lenen wanneer ik weer eens naar een vliegshow ging.
Van mijn spaargeld kocht ik mijn eerste spiegelreflex camera: een Minolta XG-1 met onder andere een telezoomlens.
Ik volgde een cursus fotografie en doka en mijn eerste kleine opdrachten deed ik voor publicaties van mijn middelbare school.

De Minolta werd een aantal jaar later vervangen door een Nikon F4S waar ik heel wat mee geschoten heb. Portretten, concerten en theateroptredens, een paar bruiloften en de nodige airshows.
Op de fotovakschool deed ik ook ervaring op met middenformaat- en grootbeeldcamera's.

Al vroeg kreeg ik interesse in het bewerken van foto's op de computer. Ik kocht CorelDraw en daar zat ook een fotobewerkingsprogramma bij.
In 1995 stapte ik over op Photoshop 3.
Als ik foto's wilde bewerken, liet ik ze digitaliseren. Voor het afdrukken liet ik het eindresultaat weer op negatief zetten, zodat ik ze kon afdrukken in het fotolab waar ik werkte.

Op de middelbare school was ondertussen ook mijn belangstelling gewekt voor een andere manier van mooie plaatjes maken met licht: het belichten van toneelstukken en optredens.
Later heb ik nog een aantal jaar gewerkt als lichttechnicus bij grote musicals als Les Misèrables, Chicago en Saturday Night Fever en als toneelmeester voor het Beatrix Theater in Utrecht.
Na al wat geëxperimenteerd te hebben met een digitale compact camera, maakte ik in 2007 de overstap naar de digitale spiegelreflex.
Door veel te lezen, in boeken en op internet, heb ik mezelf veel van de technieken eigen gemaakt die ik vandaag de dag gebruik.